Schrijfwedstrijd amateurkunst

In januari-februari 2018 was in ’t Clockhuys in Haren een expositie van lokale amateur-kunstenaars te zien. Op initiatief van de commissie Letteren hebben amateurschrijvers en -dichters zich door die werken laten inspireren. De bijdragen zijn gejureerd en de winnaars ontvingen een boekenbon. Hieronder treft u het juryrapport en de winnende bijdragen.

Juryrapport

Met veel genoegen heeft een onafhankelijke jury kennis genomen van de inzendingen voor de schrijfwedstrijd bij de expositie Amateurkunst in ‘t Clockhuys te Haren. Niet minder dan 22 schrijvers lieten zich inspireren door de tentoongestelde kunstwerken. Het merendeel uitte dat in de vorm van een gedicht, enkelen kwamen tot een reactie in proza. De namen van de inzenders waren tijdens de beoordeling niet bekend bij de juryleden.

Een wedstrijd veronderstelt winnaars. Welnu, wij als juryleden mochten slechts twee winnaars aanwijzen, maar wij zijn zo vrij geweest daarvan af te wijken.

In de categorie ‘gedichten’ zijn er twee bijdragen die het verdienen te winnen. U hoort straks welke dat zijn. De categorie ‘proza’ heeft een (1) winnaar opgeleverd. Daarnaast hebben wij een bijdrage aangetroffen, die een eervolle vermelding, een soort aanmoedigingsprijs waard is.

Verliezers zijn er niet: dat past niet bij het karakter van dit type wedstrijd. Het is geweldig dat zo veel mensen het leuk vinden om mee te doen en om hun gedachten en gevoelens op schrift te stellen en aan het publiek voor te leggen. Een enkele bijdrage moesten we uitsluiten van deelname omdat de inzending niet gericht was op een van de kunstwerken van deze expositie. Niettemin hebben wij ze met plezier en interesse gelezen. Een kort commentaar is bij de winnende inzendingen afgedrukt.

Bij de gedichten eindigden Harry van Velsen en  Jan Dol ex auequo op de eerste plaats.

Harry van Velsen schreef: ‘Winterlandschap’ bij het gelijknamige schilderij van Gerrit Jan Niemeijer.

De jury prijst sfeertekening en de treffende woordkeuze. Zonder opsmuk wordt WINTER neergezet. Weliswaar geïnspireerd door het schilderij, maar ook los daarvan houdt het gedicht zijn kracht. Op zijn beurt zou het weer als inspiratiebron kunnen dienen voor een schilderij.

WINTERLANDSCHAP

(Gerrit Jan Niemeijer)

stel dat schoonheid

gevonden wordt

In het doolhof van de grot

juist dan – zou je denken

verschijnt grijs uit wit en wit uit zwart

zo ontstond ook sneeuw uit water

toen alles nog donker was

daarna pas

verzamelde de aarde zich

in blauw uit geel en geel uit rood

dat bleek namelijk de juiste beslissing

Harry van Velsen

Jan Dol schreef: ‘Twee meiden’

De jury stelt: Trefzeker! Je hoeft niet lang te zoeken om het bijbehorende schilderij te vinden. Dit is schilderen met woorden, mėt taal over meiden “in kleur zónder taal”. Sterk slot: de jurk verleent gezamenlijk identiteit / bestaansrecht ( van de meiden en van het schilderij).

TWEE MEIDEN

net geschilderd ineens pats

op het doek gezet

moeten zich maar redden

daar staan zij

zichzelf in kleur zonder

taal woorden in mist

van confetti klater

overgeleverd

aan de grillen van een opgelegde schepping

licht knipt aan

twee handen smeden

zichtbaar ineen gestrengeld hun kleding

tot eenheid waar alles om draait

verschaffen zo een identiteit in

één klap hun bestaansrecht

de jurk

Jan Dol

Hans Reddingius schreef de winnende prozatekst ‘Toekomst?’

De jury:  Het schilderij van Elsina Wijnstok heeft bij de schrijver kennelijk de gedachte opgeroepen aan een fragment uit de Hartsoetra. De combinatie van schilderij en fragment is aanleiding voor de schrijver geweest om vanuit de begrippen ‘Leegte’ en ‘Toekomst’ een persoonlijke visie op papier te zetten, die tot nadenken stemt. Er staat niet zonder bedoeling een vraagteken achter de titel  ‘Toekomst’. De Japanse literaire vormen ‘haibun’ en  ‘tanka’ zijn daar zorgvuldig bij gekozen.

HAIBUN MET TANKA

naar aanleiding van het schilderij ‘toekomst?’ van Elsina Wijnstok

“Luister Śāriputra! Alle verschijnselen worden gekenmerkt door leegte; hun ware natuur is geen geboorte, geen dood, geen zijn, geen niet-zijn; ze zijn rein noch onrein en nemen toe noch af. Daarom zijn lichaam, gevoelens, waarnemingen, mentale formaties en bewustzijn leeg van een afzonderlijk zelf.”

                            Uit de de Hartsoetra.

Toekomst?

De toekomst bestaat niet. Is leegte, is wat zou kunnen maar nog niet is. Ruimte voor mogelijkheden.

Wat je wel kunt zeggen: ruimte zal er zijn. Lucht zal er zijn. Water zal er zijn. Beweging zal er zijn.

Ruimte, lucht, water, beweging. Van daaruit wordt ieder moment iets aan het verleden toegevoegd dat er nog niet in was. In de verte zal dan iets vervagen dat er wel in was.

Ik zie verf op doek

en denk wolken en water,

klotsende golven.

Eens liepen wij langs het strand,

maakten plannen voor later.

Hans Reddingius

Nalin Bosma verdient met ‘Die ene lach’ een eervolle vermelding

Wat een aanstekelijk gedichtje:  De lach op het schilderij veroorzaakt een lach op schrift, die de lezer weer laat glimlachen.

DIE ENE LACH

Zachtjes fluister ik wat in jouw oor

Snel daarna zie ik je lachen

Dat geweldige geluid

Van enkel een lach

Dat geluid dat ik elke dag wel wil horen

Jouw gezicht

Blijdschap, liefde en rust

Dat me vrolijk maakt

Jouw lach die me laat lachen

Die ene lach

Nalin Bosma

De jury dankt alle inzenders voor hun bijdrage en wenst u allen veel leesplezier.