Beeldende Kunst


Twee weekenden achter elkaar konden we in Haren en Groningen naar de Open Atelier-bezoeken. Haren heeft weliswaar geen eigen museum, maar gelukkig wel talrijke plekken waar kunstwerken worden geëxposeerd. Dus voor musea moeten we naar de stad, naar Eelde of nog verder weg, zoals bijvoorbeeld naar het Van Gogh-Huis in Veenoord/Nieuw Amsterdam. Op die plek logeerde Van Gogh (1853-1890) in 1883 een paar maanden, op zoek naar mooie plekken en naar contact met de Duitse schilder Max Liebermann. In 1896 vond er in Groningen een tentoonstelling plaats met werk van hem, georganiseerd door studenten, waaronder Johan Huizinga.

Het Van Gogh-Huis in Veenoord werd onlangs verrast door een schenking van een dame uit Den Haag. Het ging om een klein doek van Van Gogh, van 32 bij 21 cm. Een café-interieur, gesigneerd door de meester. Bij  het Van Gogh-museum komen jaarlijks zo'n 200 verzoeken binnen met zogenaamd authentieke kunstwerken van Van Gogh, met de vraag of het werk nader onderzocht kan worden. Jammer genoeg voor Veenoord was dit café-interieur geen echte Van Gogh, wat wel het geval was in februari 2019 in San Francisco met een stilleven uit 1886.
  
Dus voorlopig moeten we het doen met de recente Van Gogh-film (2018) van Julian Schnabel, met  Willem Dafoe als Van Gogh. Ik ken Dafoe nog als de bekende acteur bij het Amerikaanse theatergezelschap de Wooster Group. De titel van deze film is At Eternity’s Gate, naar een werk dat Van Gogh twee maanden voor zijn dood schilderde in de kliniek van St.Remy. Op de drempel van de eeuwigheid is te vinden in het Kröller-Müller-museum op de Hoge Veluwe.
Na voorlopers zoals Lust for Life van Vincente Minelli (1956)met Kirk Douglas als Van Gogh kunnen we in At Eternity’s Gate opnieuw kijken naar zijn late periode in Arles en Auvers-sur-Oise. Zijn manier van kijken, zijn angsten en depressies, zijn kwellingen, zijn zoektocht naar een bijna spirituele schoonheid, zijn isolement en tot slot zijn enorme creativiteit en productiviteit in de periode van 1888/89, komen in deze film op een indrukwekkende manier aan bod.

Voor degenen die de film niet kunnen zien hebben we altijd nog de Grote Van Gogh Atlas van Denekamp en Van Blerk, met alle plekken tussen zijn geboorteplek Zundert en zijn sterfdag op 29 juli 1890 in Auvers-sur-Oiseof de vier facsimileschetsboekjes van Van Gogh,die net bij Uitgeverij Komma zijn verschenen.

Voor u allen een goede zomertijd met veel kunst-genietingen.

Karel, K.J. Hupperetz



Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een zomer in Haren - Jolien Berendsen-Prins

Een zomer in Haren... Als de windrichting goed is, hoor ik in onze zonovergoten tuin de kerkklok van de 12de eeuwse Nicolai- of Dorpskerk slaan. Terwijl ik de uitgebloeide rozen verwijder of uitbundig groeiende takken terugsnoei in onze lusthof, kijk ik af en toe op en kan ik tussen de struiken en bomen precies het haantje op de toren in de zon zien glinsteren. Omdat Haren op de Hondsrug tussen de Hunze en de Drentsche Aa ligt en er vroeger een klein haventje aanwezig was met het oog op het vervoer over deze waterwegen, is het niet verwonderlijk dat onze kerk  800 jaar geleden aan Sint Nicolaas was gewijd. Immers hij werd in heel Europa niet alleen beschouwd als de beschermheilige van kinderen en scholieren, maar ook van zeevarenden en ander scheepsvolk. Geen wonder dat Sinterklaas na aankomst in Haren graag de kinderen ontvangt in deze naar hem vernoemde kerk. Elke zaterdagmiddag galmt de klok om 16uur, als sein dat de zondagsrust nadert. Een kwartier voordat
Meer lezen

De zomer in het donker - Hans Boerema

De zomer in het donker Voor het eerst sinds het overlijden van zijn vader zocht hij zijn toevlucht in het huis van zijn ouders op het eiland. Onderweg naar het station slaagde hij er niet in zich van de waan te bevrijden dat hij door alle mensen in de wijde omtrek werd besproken alsof hij een ten onrechte vrijgesproken misdadiger was. In de bus keek hij naar de lucht die lichter blauw was dan het lichtblauw van blauwe ogen waarin zonlicht wordt weerkaatst. Op het dek van de boot volgde hij nauwgezet de bewegingen van het zeewater. ‘Golfslagen stromen achterstevoren neerwaarts over elkaar heen in het weids klotsende zwart-achtige blauw,’ concludeerde hij dromerig. Bij aankomst op het eiland, met de zee achter zich en het gras van de dijk onder zijn voeten, dacht hij aan Joy, het meisje dat hij had ontmoet na afloop van een kerkdienst. Zij had gehuild omdat haar broer meer met God bezig was dan zij. Sluipend bijna, liep hij over het schelpenpad door de achtertuin. Het zwarte m
Meer lezen

Mijn beeld van Groningen

  Je wordt, als je van buiten komt, nooit een echte Groninger, maar hooguit een inwoner van Groningen. In de loop van ruim 55 jaar heb ik mij uiteraard verdiept in boeken van kenners van onze stad zoals Dr. A.T. Schuitema Meijer, (denk aan Zo was Groningen 1919-1939  (1967, 55 pagina's met tal van foto's), of  Groningen vroeger en nu  (1969,109 pagina's), of een bundel als  Groningers op weg naar de moderne tijd  (1988, 144 pagina's )en dan heb ik het nog niet eens over de vele latere studies van auteurs als Frans Westra en Martin Hillenga. Ik kan heel erg genieten van de oude gravure Stadscaerte van Groeningen van Egbert Haubois, met een prachtige afbeelding in vogelvlucht van de Brede Merct en talrijke andere plekken in de stad van 1637. In de loop van die decennia heb ik heel veel ontdekt in Stad en Ommeland. Ik genoot van de talloze prachtige, oude kerken en van de restanten van de ooit zo talrijke kloosters als Aduard en Ter Apel, van de borgen als Fraeylema,
Meer lezen