De grote stilte

De grote stilte



Wij leven in een  hectische, onrustige tijd, met veel overbodig lawaai.
Haren mag dan nog relatief veel stille plekken hebben, maar ook hier
is er sprake van bladblazers, grasmaaiers, vliegverkeer.
Zelfs in het Groningse Doodstil is het zo dat je toch in de verte minstens de boemeltrein
weer voorbij ziet en hoort schuiven.

Het is dan ook geen toeval, dat velen de stilte opzoeken, dat er stilte-wandelingen zijn,
stilte-retraites plaatsvinden, dat we een Stilte -atlas (van Thom Breuker ) nodig hebben.
We kennen in ons land in Oktober de dag van de stilte en er bestaat de Nederlandse
Stichting Geluidshinder (NSG ).

Wellicht is het in deze tijd van Kerst en Nieuwjaar goed om even stil te staan bij die Pastoor
Joseph Mohr (1712-1848), die in het Oostenrijkse bergdorp Mariapfar in 1816 de tekst van
Stille Nacht, Heilige Nacht schreef. Precies 200 jaar geleden, op 24 December
1818, werd dat lied op de muziek van Franz Xaver Gruber in Oberndorf bij Salzburg voor het
eerst in de Kerstnachtmis ten gehore gebracht, net als in Haren, in de Sankt Nikola -Kerk.

In deze tijd van de zoektocht naar rust, stilte, bezinning is het allicht aardig aan dat 200 jaar
oude gezang terug te denken, dat niet voor niets overal ter wereld bekend is en sinds
2011 tot het culturele werelderfgoed wordt gerekend.

Wij wensen jullie allen een stille nacht toe  met de tekst uit een gedicht van
Gerrit Kouwenaar (1996), die Joke Hermsen in 2009 voor haar fascinerende boek gebruikte:
"Stil de tijd, leef nog even...."


Karel ( K.J.) Hupperetz





Populaire posts van deze blog

Een zomer in Haren - Jolien Berendsen-Prins

Een zomer in Haren... Als de windrichting goed is, hoor ik in onze zonovergoten tuin de kerkklok van de 12de eeuwse Nicolai- of Dorpskerk slaan. Terwijl ik de uitgebloeide rozen verwijder of uitbundig groeiende takken terugsnoei in onze lusthof, kijk ik af en toe op en kan ik tussen de struiken en bomen precies het haantje op de toren in de zon zien glinsteren. Omdat Haren op de Hondsrug tussen de Hunze en de Drentsche Aa ligt en er vroeger een klein haventje aanwezig was met het oog op het vervoer over deze waterwegen, is het niet verwonderlijk dat onze kerk  800 jaar geleden aan Sint Nicolaas was gewijd. Immers hij werd in heel Europa niet alleen beschouwd als de beschermheilige van kinderen en scholieren, maar ook van zeevarenden en ander scheepsvolk. Geen wonder dat Sinterklaas na aankomst in Haren graag de kinderen ontvangt in deze naar hem vernoemde kerk. Elke zaterdagmiddag galmt de klok om 16uur, als sein dat de zondagsrust nadert. Een kwartier voordat
Meer lezen

De zomer in het donker - Hans Boerema

De zomer in het donker Voor het eerst sinds het overlijden van zijn vader zocht hij zijn toevlucht in het huis van zijn ouders op het eiland. Onderweg naar het station slaagde hij er niet in zich van de waan te bevrijden dat hij door alle mensen in de wijde omtrek werd besproken alsof hij een ten onrechte vrijgesproken misdadiger was. In de bus keek hij naar de lucht die lichter blauw was dan het lichtblauw van blauwe ogen waarin zonlicht wordt weerkaatst. Op het dek van de boot volgde hij nauwgezet de bewegingen van het zeewater. ‘Golfslagen stromen achterstevoren neerwaarts over elkaar heen in het weids klotsende zwart-achtige blauw,’ concludeerde hij dromerig. Bij aankomst op het eiland, met de zee achter zich en het gras van de dijk onder zijn voeten, dacht hij aan Joy, het meisje dat hij had ontmoet na afloop van een kerkdienst. Zij had gehuild omdat haar broer meer met God bezig was dan zij. Sluipend bijna, liep hij over het schelpenpad door de achtertuin. Het zwarte m
Meer lezen

Mijn beeld van Groningen

  Je wordt, als je van buiten komt, nooit een echte Groninger, maar hooguit een inwoner van Groningen. In de loop van ruim 55 jaar heb ik mij uiteraard verdiept in boeken van kenners van onze stad zoals Dr. A.T. Schuitema Meijer, (denk aan Zo was Groningen 1919-1939  (1967, 55 pagina's met tal van foto's), of  Groningen vroeger en nu  (1969,109 pagina's), of een bundel als  Groningers op weg naar de moderne tijd  (1988, 144 pagina's )en dan heb ik het nog niet eens over de vele latere studies van auteurs als Frans Westra en Martin Hillenga. Ik kan heel erg genieten van de oude gravure Stadscaerte van Groeningen van Egbert Haubois, met een prachtige afbeelding in vogelvlucht van de Brede Merct en talrijke andere plekken in de stad van 1637. In de loop van die decennia heb ik heel veel ontdekt in Stad en Ommeland. Ik genoot van de talloze prachtige, oude kerken en van de restanten van de ooit zo talrijke kloosters als Aduard en Ter Apel, van de borgen als Fraeylema,
Meer lezen