De kleur geel - Nella Houtman

De kleur geel

In de zon gaan de aren kleuren
Niet knal, maar geelbruinig op het doek
Bij oker gaat de gekte treuren
Aldus David Hockney in zijn boek.

Zo regelmatig, zo geen chaos
De geur van vroeger bezet mijn neus
Mijn herinneringen komen los
Ik sta even stil, ik heb geen keus.


Nella Houtman
1e prijs Poëzie Zomerschrijfwedstrijd



Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een zomer in Haren - Jolien Berendsen-Prins

Een zomer in Haren... Als de windrichting goed is, hoor ik in onze zonovergoten tuin de kerkklok van de 12de eeuwse Nicolai- of Dorpskerk slaan. Terwijl ik de uitgebloeide rozen verwijder of uitbundig groeiende takken terugsnoei in onze lusthof, kijk ik af en toe op en kan ik tussen de struiken en bomen precies het haantje op de toren in de zon zien glinsteren. Omdat Haren op de Hondsrug tussen de Hunze en de Drentsche Aa ligt en er vroeger een klein haventje aanwezig was met het oog op het vervoer over deze waterwegen, is het niet verwonderlijk dat onze kerk  800 jaar geleden aan Sint Nicolaas was gewijd. Immers hij werd in heel Europa niet alleen beschouwd als de beschermheilige van kinderen en scholieren, maar ook van zeevarenden en ander scheepsvolk. Geen wonder dat Sinterklaas na aankomst in Haren graag de kinderen ontvangt in deze naar hem vernoemde kerk. Elke zaterdagmiddag galmt de klok om 16uur, als sein dat de zondagsrust nadert. Een kwartier voordat
Meer lezen

De zomer in het donker - Hans Boerema

De zomer in het donker Voor het eerst sinds het overlijden van zijn vader zocht hij zijn toevlucht in het huis van zijn ouders op het eiland. Onderweg naar het station slaagde hij er niet in zich van de waan te bevrijden dat hij door alle mensen in de wijde omtrek werd besproken alsof hij een ten onrechte vrijgesproken misdadiger was. In de bus keek hij naar de lucht die lichter blauw was dan het lichtblauw van blauwe ogen waarin zonlicht wordt weerkaatst. Op het dek van de boot volgde hij nauwgezet de bewegingen van het zeewater. ‘Golfslagen stromen achterstevoren neerwaarts over elkaar heen in het weids klotsende zwart-achtige blauw,’ concludeerde hij dromerig. Bij aankomst op het eiland, met de zee achter zich en het gras van de dijk onder zijn voeten, dacht hij aan Joy, het meisje dat hij had ontmoet na afloop van een kerkdienst. Zij had gehuild omdat haar broer meer met God bezig was dan zij. Sluipend bijna, liep hij over het schelpenpad door de achtertuin. Het zwarte m
Meer lezen

Gebarentaal, nu en toen

  Mevrouw Irma Sluis zal voorlopig nog wel met regelmaat optreden bij de meldingen van het  kabinet, zoals het er nu naar uitziet. Mooi Waark uit Drenthe wijdde al een lied aan haar en mogelijk zal een nieuwe sluis bij Velsen, de grootste ter wereld, haar naam krijgen.   Tegelijkertijd is het goed om te weten, dat die gebarentaal in ons land ooit in Groningen ontstond. Henri Daniel Guyot (1753-1828), een Waal uit België, studeerde aanvankelijk theologie aan de oude Universiteit van Franeker en was na een korte tijd in Dordrecht vanaf 1781 predikant van de Waalse gemeente in Groningen. Groningen was toen nog een stad met zo'n 20.000 inwoners. Tijdens een verblijf in Parijs kwam hij in contact met Abbé Charles-Michel de l'Épée (1712-1789), de pionier van de Doofstommenzorg. Na zijn terugkeer had hij in zijn huis in de Brugstraat zijn eerste doofstomme leerlingen. Zijn instituut groeide snel en later werd aan het huis aan de Ossenmarkt /Nieuwe Boteringestraat de Dovenschool o
Meer lezen