Aandacht voor Maarten Biesheuvel

 

Aandacht voor Biesheuvel

 


De op 30 juli 2020 overleden schrijver Maarten Biesheuvel was de meester van het korte verhaal: humoristisch, absurd, tragikomisch : over een brommer die op zee komt aanrijden, een goudvis die verdrinkt, een zelfmoordenaar in discussie met God, de eigenaar van een dierenwinkel die het Laatste Oordeel uitspreekt, een visser die zijn eigen oog en been vast in zijn graf legt, een psychiater die nog gekker is dan zijn patiënten, etc. etc. .  Er is genoeg over hem, zijn gekte, zijn waandenkbeelden en de relatie tussen zijn persoonlijk leven en zijn werk geschreven de laatste weken. U kunt het op internet allemaal vinden. Als hommage aan deze schrijver hier een parafrase van (en citaten uit) het prachtige en ontroerende verhaal :

Onttakeling

- David Nyborg is opgenomen in het gekkenhuis. Hij is in de war en depressief. Thuis ging het niet langer. Zijn vrouw:

‘Wat doe je nou met die krant?’

‘Dat zie je toch, ik verscheur hem, er staan alleen maar onzinnige dingen in. Er staat geen bericht in voor mij.......’

‘Wat is nou het ergste dat je dwarszit?’

‘Mezelf, ik heb niets van mezelf gemaakt. Ik ben een kruk.....’

Yvonne kan er niet tegen.

‘Jij bent een misselijk mannetje...en nu begin je weer te huilen. Ik heb genoeg van jou...’

‘Ik ga weg, ik heb een afspraak met Kees.’

‘Wie is Kees?’

‘Dat heb ik je toch net verteld? Die maakt werk van me en hij is niets depressief.’

- David gaat de hond Tedje uitlaten op het grasveld voor de flat, ontmoet een ouderling die zijn Joris uitlaat, glijdt uit in het modderige gras, voert een verward gesprek en weet niet meer waar hij woont en loopt het tegenoverliggende bejaardenhuis in. Hij belt een taxi en laat zich al rondrijdend naar een duur hotel brengen. Na allerlei komische verwikkelingen belt hij daar het nummer dat in het telefoonhokje op de muur staat. Hij krijgt ene Lola aan de lijn, die voor honderd gulden naakt beschikbaar is en voor nog eens vijftig gulden extra service biedt. David mompelt zijn (goede) adres in Leiden door en laat zich er zelf ook heenrijden. Thuisgekomen wordt hij in bed gestopt, terwijl Yvonne zich moet ontdoen van taxichauffeur en de inmiddels gearriveerde Lola. De maat is vol. David wordt opgenomen.

- Een maand of drie later: Yvonne en Kees halen David op om een dagje te gaan toeren in de Eend van Kees. Buiten de stad op een mooi plekje op het land blijft David achter bij de picknickmand..

- Hij zag Yvonne en Kees hand in hand door het landschap gaan. Vijfhonderd meter verder verdwenen ze in een bosschage....... ‘Ik ben alleen en droevig ,’ dacht David, ‘en zo zal het altijd blijven.’ .......’Ik onttakel mezelf.’

- David probeerde zich voor te stellen wat er nu tussen Yvonne en de nieuwe meneer gebeurde in ginds bosschage. Hij liep naar de auto, haalde de moorkop eraf en legde die in het gras, toen lichtte hij alle vier de deuren uit de scharnieren, toen haalde hij de achterklep eraf. Alles legde hij keurig in het gras langs het water waar eenden snaterden en af en toe een kievit roepend overvloog. Toen haalde hij de banken uit de auto. Hij vond een kist met Baco-sleutels, en een Engelse sleutel. Hij was een half uur bezig. Soms lag hij onder de auto, soms stond hij over de motorkap gebogen en al die tijd sleutelde hij maar. . Toen had hij de hele motor los. Die legde hij tussen de deuren. Daarna maakte hij de wielen los. . De auto zag er nu zo raar uit. Hij schroefde de spatborden los en toen was zij werk gedaan. Hij was zeker anderhalf uur bezig geweest. Volkomen onttakeld was de auto. ..... Hij had alles keurig uitgestald. Alle moeren lagen in het picknickmandje naast de fles rode wijn die ze nog zouden drinken. De moeren lagen naast toefjes peterselie op een helder wit servet in het mandje.

- De nieuwe meneer keek stomverbaasd naar de resten van zijn auto. ‘Wie ...wie...wie he.. heeft het gedaan? ‘stamelde hij. .... Hij begon de onderdelen te tellen. ‘Honderd drieënveertig moeren!’ riep hij,‘hoe krijg je het voor elkaar in anderhalf uur?’ David keek naar de strootjes in het haar van de nieuwe meneer en Yvonne. ........

- Het verhaal eindigt met een ontroerende scene  Een zwanenpaar vliegt over, maar het vrouwtje raakt een telegraafdraad en stort in het water.  Yvonne, Kees en David roeien naar de stervende zwaan. Het mannetje vliegt door.

‘Maar het mannetje dan?’ vroeg Yvonne, ‘vliegt die zomaar door, dat is toch geweldig wreed.’ ‘Hij is niet wreed,’ zei de nieuwe meneer, ‘hij denkt nog steeds dat ze volgt, hij vliegt steeds hoger en hoger en is weldra over de horizon verdwenen.’….. ‘Verschrikkelijk ,’mompelde Yvonne, ‘en nu gaat het vrouwtje stervenen haar man heeft het niet in de gaten.’

En David? Hij gaat er met de roeiboot vandoor, laat Yvonne en de nieuwe meneer achter en loopt de weilanden in terwijl hij zijn kleren een voor een uittrekt.

(Friso  Bavinck)

 

 

 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Een zomer in Haren - Jolien Berendsen-Prins

De zomer in het donker - Hans Boerema

Gebarentaal, nu en toen